อากาศเช้านี้กรุ่นกลิ่นไอหมอก ลมพัดเย็นสบาย รู้สึกดีตั้งแต่ขี่มอเตอร์ไซค์ออกจากบ้านมา กลิ่นดินปนกลิ่นต้นไม้ป่า สองข้างทางมีหมอกจางๆ เหมือนภาพวาด ชาวบ้านบางคนออกมายืนตักบาตร ตะวันเริ่มสาดแสงสีทองอร่าม วันจันทร์แบบนี้อาจจะดูวุ่นวายสำหรับใครหลายคน แต่สำหรับครูนิภา มันคืออีกหนึ่งวันที่เราจะได้ส่งต่อความรู้และรอยยิ้มให้เด็กๆ

วันนี้ตารางสอนเป็นวิชาภาษาไทย ตอนเช้าสอนน้อง ป.4 เรื่อง คำไวพจน์ สารภาพเลยว่าตื่นเต้นเหมือนกัน เพราะเด็กๆ ช่วงวัยนี้จินตนาการล้ำเลิศ สรรหาคำแปลกๆ ใหม่ๆ ได้ไม่หยุด นึกถึงแล้วก็อมยิ้ม พอเข้าห้อง ปลุกพลังด้วยการให้ทายปริศนาคำไวพจน์ เด็กๆ ตอบกันสนุกสนาน บางคนวิ่งออกไปหน้าห้องแสดงท่าประกอบคำตอบ เรียกเสียงหัวเราะกันทั้งห้อง เรียนไป สนุกไป เวลาหมดไปอย่างรวดเร็ว

พักเที่ยงวันนี้ พิเศษหน่อย เพราะมีงานวัดประจำหมู่บ้าน เดินไปกับคุณครูคนอื่นๆ ซื้อ "น้ำพริกข่าหนู" ร้านประจำ สูตรเด็ดของแม่ค้า ป้าแกตำกะปิเอง หอมพริกข่า กินกับผักสดกรอบๆ แค่นี้ก็ฟินแล้ว ทานข้าวเสร็จ พาเด็กๆ ที่สนใจไปร่วมกิจกรรม "ตักบาตรเทียน" ที่วัด เป็นประเพณีเก่าแก่ของที่นี่ เด็กๆ ตื่นเต้นกันใหญ่ ได้ใส่ชุดขาว เดินตามขบวนแห่เทียนสวยๆ รอบอุโบสถ แถมยังได้อิ่มบุญ เสริมสร้างจิตสำนึกไปด้วย

บ่ายโมง กลับมาสอนต่อ รอบนี้เป็นเรื่องประโยคบอกเล่า บอกกล่าว ชวนเด็กๆ เขียนจดหมายถึงเพื่อนต่างชาติ แต่อย่าเขียนถึงเรื่องเรียนหรือการบ้านนะ! คราวนี้ปล่อยจินตนาการเลย เด็กๆ สนุกกันใหญ่ บางคนวาดรูปสถานที่ท่องเที่ยวในอำเภอของตัวเอง แนะนำอาหารอร่อยๆ บางคนเล่าถึงประเพณีท้องถิ่น อ่านแล้วเพลินมาก เห็นแววอนาคตนักเขียนได้เลย

หลังเลิกเรียน แวะตลาดนัด ช่วยแม่ค้าประจำ "แกงคั่วใบย่านาง" ร้านของครอบครัว แกงสูตรโบราณ ต้นย่านางเด็ดจากสวนหลังบ้านเอง หอมกรุ่น ชวนให้น้ำลายไหล ยืนขายไป คุยกับลูกค้าไป เพลินจนลืมเหนื่อย พอปิดร้าน เดินกลับบ้าน พอเจอเด็กๆ เดินกลับบ้านเหมือนกัน ก็ทักทาย คุยเล่นตามประสาครูกับลูกศิษย์ ถึงบ้านแม้จะเหนื่อย แต่ใจอิ่ม เติมเต็มทุกครั้งที่เห็นรอยยิ้ม เด็กๆ เรียนรู้ ครูก็สุขใจ

นี่แหละ บันทึกประจำวันวันจันทร์ธรรมดา แต่ไม่ธรรมดาของครูนิภา ที่กัลยาณิวัฒนา "ชุมชนเล็กๆ ความสุขมากมาย" รอคอยการพบปะเด็กๆ พรุ่งนี้แล้ว